Rónán agus a Stad Cainte (Leagan Ultach)

Bhí Rónán ina ghasúr óg gealgháireach nuair a thosaigh sé ar scoil. Bhí sé i gcónaí sásta bheith ag labhairt, ag léamh os comhair an ranga agus bheith ar an ardán, ag ceol nó ag rá dáin.

Go tobann, tháinig stad cainte air agus bhí sé deacair do focail a rá mar is ceart. Níor thuig sé cén fáth a raibh sé ag tarlú. Bhí náire air. Bhí fearg air. Bhí brón air. D’éirigh sé ní ba mheasa agus ní ba mheasa.

Lean Rónán ar a thuras lena fháil amach cad é a rinne sé chun tabhairt faoin stad cainte s’aige.